คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือชนะได้ แต่ไม่จำเป็นต้องชนะ

มีแม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมาก  ไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้วันหนึ่ง. แม่ทัพออกรบผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
เห็นบ้านเล็ก ๆ หลังหนึ่ง มีป้ายติดว่า..
“เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ”

แม่ทัพไม่เชื่อจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านและเล่นด้วย ปรากฎว่า.. เจ้าของบ้านแพ้ ทั้ง 3 กระดาน
แม่ทัพหัวเราะ “555 แกเอาป้ายลงได้แล้ว”

แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจ  ไม่นาน.. แม่ทัพรบชนะกลับมา
ผ่านมาที่เดิม ก็ยังเห็นป้าย  แขวนอยู่ที่บ้านหลังเดิม  แม่ทัพจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้าน
และท้าดวลอีก ปรากฎว่าครั้งนี้  แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดาน

แม่ทัพประหลาดใจมากถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไร  เจ้าของบ้านตอบว่า
“ครั้งก่อน ท่านมีภารกิจออกรบ  ข้าน้อยจะไม่ทำท่านเสียกำลังใจ  ท่านหมดขวัญกำลังใจไม่ได้
แต่ครั้งนี้ ท่านชนะกลับ  มาข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้ว”

คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือ.. ชนะได้ แต่ไม่จำเป็นต้องชนะ
มีใจกว้างขวาง ก็พอ

การใช้ชีวิต ก็เหมือนกัน  “รู้ ไม่จำเป็นต้องพูด  ไม่พูดใช่ว่า จะไม่รู้”

ต่อหน้าคนใจแคบ คุณต้องใจกว้าง  ถ้าทำใจกว้างไม่ได้ ก็ต้องแกล้งโง่