ส่งต่อเรื่องดีๆ
บันทึก”ครูหลังม้า” ความเป็นครูของเขา คือคำนิยามของ “ผู้ให้”
“ครูหลังม้า” พวกเขาอยู่ในดินแดนที่ห่างไกลจากความเจริญมากแต่ความเป็นครูสำหรับพวกเขา ไม่ใช่คำนิยามของ อาชีพ ยศ ตำแหน่ง
ความเป็นครูของเขา คือคำนิยามของ “ผู้ให้” ให้ทุกอย่างที่ตัวเขามีแก่ศิษย์ที่เขารัก
.
……ห้องทำงานของพวกผมไม่เคยถูกตีกรอบแค่ห้องสี่เหลี่ยมที่บอกขนาดด้วยความกว้างคูณยาวบนอาคารเรียนเป็นตึกหลังโตสวยหรู
……ห้องทำงานพวกผมไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสื่อเทคโนโลยีบนโลกใหม่ที่ใช้คำพูดสวยหรูว่า Thailand 4.0
……ห้องทำงานพวกผมไม่มีกระแสไฟฟ้า ไม่มีสัญญาณอินเทอร์เน็ต 3 และ 4G ที่รวดเร็วปรู๊ดปร๊าดหรือแม้แต่เครื่องรับโทรทัศน์สักตัวก็หาไม่เจอ
……ห้องทำงานพวกผมไม่มีเด็กที่เป็นอัจฉริยะที่ถูกกระตุ้มหุ้มห่อราวว่าเป็นมนุษย์คนละโลกกับเด็กคนอื่นบนโลกใบเดียวกัน
แต่ห้องทำงานพวกผม
……มีขนาดของห้องหัวใจกว้างใหญ่และสดสวยกว่าห้องเรียนขนาดหกคูณเก้าเมตรและตึกใหญ่โตโก้หรูมากมายนัก
……มีความรักความห่วงใยที่เชื่อมโยงสายใยผูกพันรวดเร็วกว่าสัญญาณอินเทอร์เน็ตและดาวเทียมบนฟากฟ้าที่เขาและผมไม่รู้จัก
……มีเจ้าเด็กน้อยธรรมดาที่คงความสดใสตามวัยวันเพื่อรอการปั้นแต่งให้มีคุณค่าความเป็นมนุษย์เฉกเช่นเดียวกับเด็กน้อยคนอื่นบนโลกกลมใบเดียวกัน
.
เพราะพวกเราเชื่อเสมอมาว่าการให้โอกาสอย่างเท่าเทียม
คือจุดเริ่มต้นของการพัฒนาคนให้มีความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์
โดยเฉพาะเด็กน้อยบนภูดอยที่คำว่า”โอกาส”เอื้อมมือมาไม่ถึง
และเราจะไม่ยอมทิ้งให้เขาเหล่านั้นต้องถูกหลงลืม
บนข้อจำกัดของคำว่า “ทุรกันดารห่างไกล”
.
สุดท้ายคำว่า”อยู่เมือง อยู่ป่า การศึกษาเสมอกัน”
คงเป็นคำที่พวกเราชาวล่องแพวิทยาเชื่อมั่นและยึดเป็นพลัง
ในการปฏิบัติหน้าที่ของคำว่า”ครู”อยู่เสมอมา
.
บันทึก”ครูหลังม้า”
โรงเรียนล่องแพวิทยา
ขอบคุณที่มา : สวท.แม่สะเรียง
“ครูหลังม้า” ซึ่งก็คือการส่งครูออกไปสอนเด็กนักเรียนตามหย่อมบ้านต่างๆ โดยใช้มอเตอร์ไซค์ จัดการเรียนในลักษณะคละชั้นเรียน เน้นกลุ่มสาระหลัก 4 วิชา ได้แก่ วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ภาษาไทย อังกฤษ โดยจัดทำสื่อให้เหมาะสมกับบริบทพื้นที่ของผู้เรียนซึ่งเป็นเด็กชาวไทยภูเขา
ติดตามข่าวอื่น ๆ ได้ที่เพจ : https://www.facebook.com/rukkroo
